Tokijski kraniec świata

     Jak przystało na osobę, która od jakiegoś czasy interesuje się kulturą kraju kwitnącej wiśni, staram się zagłębiać w ciekawostki kulturowe dotyczące Japonii. Swoją drogą dziwi mnie fakt, że przez ten czas nie pojawiło się prawie żadnych postów o tej tematyce. Uznałam, że pora to zmienić, dlatego postanowiłam przedstawić wam książkę, która wpadła w moje ręce. Dostałam ja od przyjaciółki na osiemnaste urodziny i muszę przyznać, że prezent był jak najbardziej trafiony. Tak, wiem, że trochę czasu od tego wydarzenia minęło. Pozycję przeczytałam już kiedyś, a ostatnio sięgnęłam po nią ponownie, aby jeszcze raz móc poczuć klimat, który niesie ze sobą ta książka.

     Właściwie powinnam powiedzieć "książeczka", ponieważ dzieło autorstwa Martyny Wojciechowskiej nie ma dużych rozmiarów, liczy zaledwie 126 stron formatu nieco mniejszego niż A5. Mogłoby się wydawać, że nie będzie w niej nic ciekawego, jednak na usprawiedliwienie tej niewielkiej lekturki mogę dodać, że zawiera ona bardzo wiele barwnych fotografii, które zdecydowanie ozdabiają książkę. Jak dla mnie jest tam zaskakująco dużo dobrej jakości zdjęć od których nie można oderwać wzroku.

     Na początku dostajemy praktyczne porady dotyczące mieszkania w Tokio, na wypadek gdybyśmy kiedyś zapragnęli odwiedzić to miejsce.  Według mnie jest to duży plus, bo choć w internecie wiadomości jest wiele, to i tak nie wiadomo dokładnie gdzie szukać. Tutaj mamy dane zebrane w jednym miejscu. Na jakich stronach szukać informacji, gdzie najtaniej przenocować, w jakich lokalach można zjeść i jakie imprezy organizowane są w tym mieście. Dla podróżników jest to jak najbardziej przydatne. Nie mówiąc o tym, że większość, jak nie wszyscy, których interesuje ten kraj, chcieliby go zobaczyć na własne oczy. Jednak nie tylko można znaleźć informacje turystyczne, gdyż możemy jeszcze przeczytać ciekawostki o tym kraju, historię Tokio, czy miejsca warte zobaczenia. Wisienką na torcie okazuje się spotkanie z Watanabe Kanae, modelką, kierowcą ciężarówki, należącą do subkultury gyaru. Japonka wygląda jak księżniczka, a na dbanie o swój wygląd poświęca ponad połowę swojego czasu, a wszystko po to, by być po prostu kawaii. O ile wiedziałam, że w Tokio występuje wiele różnych, subkultur, stylów i lolit, to nigdy nie zastanawiałam się nad tym, co kieruje młodzieżą podążającą za modą uliczną, ale dzięki książce już wiem. Autorka zestawiła dwa różne światopoglądy swój i Watanabe. O ile Martyna potrzebuje 15 minut na przygotowanie się do wyjścia, a podczas swojej wizyty zwraca uwagę na kontrasty, tak Japonka przygotowuje się w ciągu dwóch godzin, a za jej słodkie mieszkanie, utrzymanie pieska, kosmetyczkę i fryzjera płacą rodzice.

    Na uwagę również zasługuje styl pisania. Martyna Wojciechowska pisze w taki sposób, że od razu chce się czytać. Treść jest krótka, ale trzeba przyznać, że interesująca, nie mówiąc o tym, że o niektórych rzeczach nie miałam pojęcia. Zanim sięgnęłam po książkę myślałam, że tam ludzie żyją jak w każdym innym dużym mieście. Jednak sporo z moich przypuszczań daleko odbiegało od prawdy, bo choć w Tokio jest jedna z najniższych stóp bezrobocia, a na dodatek miasto było najbogatszym miastem na świecie, to dzieją się tam inne rzeczy. Co 15 minut ktoś popełnia samobójstwo, a matki uzależnione od gier zostawiają swoje pociechy na pastwę losu, w gorącym, nagrzanym samochodzie. Chyba nie muszę pisać jak to się kończy. Tokio jest po prostu inne. Występuje tam obca kultura, całkowicie odmienna od naszej, ale można ją zrozumieć. Teraz już wiem, że zachowanie młodych tokijczyków, zafascynowanych dziwną modą uliczną, nie jest przypadkowe. Najwyraźniej nic nie dzieje się bez przyczyny. Nie wszystko było na plus. Najbardziej raził w oczy niewielki rozmiar książki, którą się czyta w maksymalnie dwie godziny. Czy polecam? Zależy dla kogo. Osoba, która ma dużą wiedzę w tym temacie może czuć się zawiedziona, czytając po raz kolejny to samo. Jednak ja, nie o wszystkim wiedziałam, dlatego pozycja mi się podobała.