Beskid Sądecki

      Dzięki temu, że udało mi się skończyć praktyki wcześniej niż było to planowane, miałam trochę więcej czasu wolnego. Postanowiłam go wykorzystać aktywnie. Byłam bardzo zadowolona, że udało mi się pojechać w góry. Po raz kolejny odwiedziłam okolice Nowego Sącza i choć nie można było spodziewać sie tam wysokich szczytów, nie zabrakło pieszych wędrówek po szlakach i odkrywania nowych tras górskich. Poza tym chyba polubiłam góry. Polubiłam tą ciszę, formę wypoczynku, oderwanie się od świata. Chodzenie po górach ma coś w sobie magicznego. Fizycznie można czuć się zmęczonym, ale psychicznie czułam się super. Do tego spędziłam te 5 dni w miłym towarzystwie, czyli ukochanej osoby (i jego rodziny). Czy może być coś lepszego?

Udało nam się dwa razy wyruszyć w trasę. Wychodziliśmy około godziny 11, a wracaliśmy o 19. Za pierwszym razem doszliśmy do hali łabowskiej, gdzie byliśmy już dwa lata temu. Za drugim wybraliśmy się w całkiem nowe rejony, bo do sąsiedniej miejscowości, ale przez góry. Trasa miała byc krótsza niż poprzednia i rzeczywiście taka była. Niestety nie pomyśleliśmy nad tym, aby sprawdzić różnice w wysokościach na szlaku... Mieliśmy niespodziankę, bo żeby przejść naszą trasę trzeba było najpierw wejść pionowo pod górę, przejść w bok, a potem pionowo zejść. Pochodziliśmy po tej miejscowości, zjedliśmy pizzę i wróciliśmy. W drugą stronę taka sama sytuacja. W pewnym momencie nawet już myślałam, że nie dam rady wejść, ale nie było odwrotu. Jak już tam doszliśmy, to i wrócić musieliśmy. Cieszyliśmy się, że udało nam się tyle przejść, ale było to tak wyczerpujące, że więcej nie mamy zamiaru tego powtarzać :D Ogólnie mówiąc spędziliśmy bardzo miło czas. Jak nie góry, było co innego do robienia, a to siatka,  grill, czy oglądanie filmów. Aż szkoda było wracać.Na koniec mam parę zdjęć z wyjazdu.