Inni mają lepiej

     Czasem mam wrażenie, że inni mają lepiej. Mają lepsze życie, mnóstwo znajomych i tą pewność siebie, której ja nigdy nie miałam. Inni mają portfele wypchane banknotami i nieskazitelną urodę, którą wszyscy podziwiają, podczas gdy ja swemu wyglądowi mam wiele do zarzucenia. Pewnie znają mnóstwo języków, a na wakacjach bywają w kilku europejskich krajach. Za to moim szczytowym osiągnięciem jest odwiedzenie jakiegoś małego zakątka Polski. Znają perfekcyjnie język angielski, przy czym u mnie próba nawiązania kontaktu w tym języku kończy się przeciągłym "yyy...", a jakby tego było mało świetnie się uczą i mają mnóstwo znajomych. Inni mają lepiej, bo każdy podziwia ich urodę i inteligencję. Zazdroszczę takim ludziom i choć nie znam ich zbyt dobrze, dorabiam sobie swoją własną teorię, twierdząc, że wszystko mają w życiu idealne.

źródło

     

Mojemu życiu do ideału wiele brakuje i mam wrażenie, że patrząc z punktu obserwatora nie wygląda ono atrakcyjnie. Nudna dziewczyna, z nudną osobowością i charakterem. Nie wyróżniam się z pośród tłumu, nie mam dużej liczby koleżanek i imprez w swoim życiu. Mój byt opiera się na nauce, oglądaniu filmów i pisaniu listów. Bywają dni, w których prowadzę głębokie rozważania z koleżanką albo poczytam książkę. Czasem wyjdę ze znajomymi na kawę albo pizzę, a innym razem poleniuchuję sobie w domu. Moje życie jest stabilne, spokojne i mało ekscytujące.

     Jednak najczęściej bywa tak, że poznając kogoś coraz bardziej dowiaduję się, że jego życie nie przedstawia się tak kolorowo jakby się mogło wydawać, co powoduje u mnie spore zaskoczenie. Mimo, że ja widzę u tej osoby cechy, które sama chciałabym posiadać, ona zazdrości życia komuś innemu, osobie, która dla mnie jest mało znana lub nawet i mi. Zdarzyło się, że ludzie mi mówili czego mi zazdroszczą, a ja się na nich dziwnie patrzyłam, bo rzeczy, które wzbudzały u nich podziw, dla mnie nie były niczym niezwykłym. Wtedy próbuję się otrząsnąć i mówię do siebie w myślach "Czego ty innym zazdrościsz? Przecież twoje życie jest super!".

     Może moje życie nie jest idealne, ale jest moje i niczyje inne! Może nie mam mnóstwa przyjaciół, ale mam paru, tych najbardziej lojalnych i oddanych, którym mogę powiedzieć moje tajemnice, a także dzielić się swoimi sukcesami, a wspólnie pocieszać się po porażkach. Trwać razem i razem iść przez życie. Mam kogoś, dla kogo jestem najpiękniejsza i zawsze będzie mi to powtarzał. Mam kogoś, kto chętnie pójdzie ze mną na bilard lub zaproponuje sobotnie spotkanie. Mam swoje zainteresowania, które chcę coraz bardziej pogłębiać. Może nie jest tak radośnie i kolorowo, staram się docenić to co mam. Inni mają inaczej, niekoniecznie lepiej, niekoniecznie też gorzej, ale na pewno nie mają perfekcyjnego życia, bo takie po prostu nie istnieje. Więc zamiast zastanawiać sie jak to inni mają super, lepiej doceńmy to co my mamy. 

Tak, wiem, że dawno nie pisałam, ale muszę nad tym popracować.