Kierunek -> Kraków

     Kraków, wracam do tego miasta w wielkim sentymentem. Bardzo je lubię, więc chętnie wybrałam się i tym razem, aby po raz kolejny je zobaczyć. Parę razy zdarzyło mi się komuś zaproponować wyjazd, kto mi odpowiadał krótkim zdaniem "ale ja Kraków już zwiedziłam" i na tym etapie moje plany się kończyły. Jednak zawsze się okazywało, że zwiedzanie tego miasta u tej osoby, oznaczało zobaczenie najbardziej znanych zabytków. Tym razem znalazłam kogoś kto tak jak ja, chce zwiedzić te mniej spotykane miejsca, a nie po raz kolejny iść tam co już widział parę razy.

Zabrałam ze sobą dwie koleżanki na cztery dni. Zapisałyśmy sobie miejsca warte zobaczenia i tak jakoś wyszło, że znalazło się ich aż ponad 60! To było wiadome z góry, że tylko część rzeczy zobaczymy. Chciałam wejść na jakiś kopiec, bo kiedyś obiecałam sobie, że zdobędę wszystkie kopce. Jednak dziewczynom nie chciało się wchodzić w upał i nie poszłyśmy na żadem. Niemniej jednak, tak jakoś wyszło, że zobaczyłyśmy prawie same muzea, a ściślej mówiąc zwiedziłyśmy 8 muzeów.

Pierwszego dnia po zakwaterowaniu w akademiku, wyruszyłyśmy na rynek. Nasze zwiedzanie zaczęłyśmy od Galerii Sztuki Polskiej w XIX wieku, czyli muzeum nad sukiennicami, gdzie znajdowały się obrazy. Podeszłyśmy do kasy i nie wiedząc dlaczego zażądali od nas złotówki za osobę, choć cena była wyższa, ale przecież się nie będziemy kłócić, jak chcieli od nas mniej :D Większość obrazów była ładnych i nawet znalazłam swój ulubiony, który niestety na zdjęciu nie wyglądał tak dobrze jak w rzeczywistości. Kolejny przystanek to Dom Jana Matejki. Przy kasie znowu płaciłyśmy niecałą złotówkę i nie wiedziałyśmy dlaczego. Zobaczyłyśmy ten dom, no taki całkiem ładny, choć widziałam też i lepsze rzeczy. Jakieś stare meble, sztalugi, farby i ogólnie wystrój wnętrz. Tuż przed zamknięciem muzeum, w końcu dowiedziałyśmy się jak z tymi biletami. Wyszło jakieś rozporządzenie z ministerstwa, że studenci i uczniowie za wystawy stałe w oddziałach muzeum narodowego mieli płacić symboliczna złotówkę! Jak dla mnie super opcja, bo w całej naszej wycieczce, byłyśmy w takich czterech muzeach i na prawdę sporo zaoszczędziłyśmy.

 A tu mój ulubiony obraz, na żywo wygląda znacznie lepiej

 

     Drugi dzień to Muzeum Narodowe, znaczy jego główny oddział, który był na prawdę spory. Nic dziwnego, że byłyśmy tam z jakieś trzy godziny. Fakt, fajnie było sobie pomyśleć "właśnie patrzę na rękopis Chopina", ale ja jednak wolę tematyczne muzea, a nie takie, gdzie jest wszystko i nic. Za to na końcu była największa atrakcja, czyli oryginał obrazu "Dama z gronostajem". Nie myślcie sobie, że taka przyjemność oglądania dzieła Leonarda da Vinci była tania. Bilet normalny na damę kosztował 20 zł. Na szczęście my za ten jeden obraz miałyśmy ulgowy bilet za 8 zł.  Mimo wszystko dama była warta swojej ceny i na żywo wygląda dużo lepiej, niż na zdjęciach. Miałyśmy w tym czasie trochę pecha co do innych atrakcji, bo gdy już poszłyśmy w jedno miejsce, to okazało się, że było zamknięte. Za to wybrałam się po raz pierwszy do Sturbucksa. Miałam chyba szczęście, bo nie dość, że dostałyśmy zniżkę 2 zł, to jeszcze ja dostałam drugi napój gratis! Nie wiem, czemu akurat mi się poszczęściło, ale nie będę narzekać, więc za dwa napoje w małym rozmiarze zapłaciłam 9 zł.

W narodowym w jednym miejscu ustawione były takie ściany z sześcianów, naszym zadaniem było z każdej kostki wybrać obraz, cytat lub zdjęcie, które najbardziej nam się spodobało, miło nam się kojarzy, a potem zrobić zdjęcie, wejść na stronę  internetową i porównać z tym co wybrali inni

 Nie, to nie oryginał. Oryginału zabronili nam fotografować.

     Kolejnego dnia zostawiłyśmy koleżankę samą w akademiku, a same poszłyśmy zwiedzać. Szczerze mówiąc, nie miała nic przeciwko, bo nie lubi zwiedzać. Udałyśmy sie w kolejne miejsce. Na pierwszy ogień wybrałyśmy Muzeum Emeryka Hutten-Czapskiego. Dobrze, że miałysmy w nim ten bilet za złotówkę, bo więcej szczerze mówiąc bym nie wydała! Okazało się, że ten cały Emeryk interesował sie po prostu numizmatyką. Chyba nigdy nie widziałam większej ilości monet w jednym miejscu. Poza nimi były jeszcze jakieś książki, biografia tego człowieka i sztuka...niestety współczesna, której nie rozumiem. Szczerze mówiąc niewiele pamiętam z tamtego miejsca, ale moje wnioski są następujace. Dla ludzi interesujących sie numizmatyka jest to na pewno ciekawe, innym raczej nie polecam. Muzeum archeologiczne przedstawiało sie dużo lepiej. Sarkofagi robiły na mnie największe wrażenie. Trzecie i ostatnie muzeum w tym dniu to Muzeum Farmacji. Uznałam, że to było drugie co do kolejności miejsce, które mi się podobało. Mieściło się w kamienicy, w której każde piętro i pokój przedstawiało coś innego. W piwnicach był wystrój domów aptekarzy, egzotyczne wypchane zwierzęta, świece (aptekarze robili dawniej świecie) i beczki z winem ( w winie kiedyś rozpuszczano leki). Z kolei wyżej stare buteleczki, leki, czy zioła. Wszystko to robiło super wrażenie, tak jakby człowiek się cofnął do wcześniejszych lat i innej epoki. Wieczorem z kolei wybrałyśmy się na rynek, a dokładnie do Krakowskiej Pijalni Czekolady Wedel. Mój młodszy brat bardzo mi ją polecał, więc postanowiłam tam pójść. Wszystkie we trzy wzięłyśmy trio czekolad klasycznych. Co prawda czułysmy się wręcz zasłodzone, ale mimo to, czekolady były dobre. Jednak następnym razem, gdybym tam była, wzięłabym sobie smakowa czekoladę mrożoną. Przechodząc po rynku natrafiłyśmy na pewien uliczny zespół muzyczny. Grali muzykę współczesną na: perkusji, puzonie, tubie i saksofonie. Mieli nawet publiczność, która zgromadziła się wokół, a niektórzy nawet siedzieli na murku i słuchali. Grali po prostu super i wszyscy byli pod wielkim wrażeniem.

 Muzeum Czapskiego wygląda lepiej z zewnątrz niż w środku

 Kolejne zdjęcia to oczywiście Muzeum Farmacji

Pijalnia czekolady Wedel

    W dzień wyjazdu temperatura wynosiła 37 stopni i aż się sama sobie dziwię, że jakoś to wytrzymałam. My natomiast udałyśmy się do darmowego muzeum bursztynu. Jest to małe muzeum, zaledwie jedna sala, połączona ze sklepem. Można śmiało rzucić na nie okiem, szczególnie, że znajduje się przy rynku. Kolejna rzecz, którą chciałysmy zobaczyć to Muzeum Inżynierii Miejskiej. Znajdował się w nim trzy wielkie sale podzielone tematycznie. Pierwsza odnosiła się do pokazów fizycznych, w drugiej znajdowały się stare pojazdy, a także historia inżynierii miejskiej. Trzecia to sala wystaw czasowych, w której na starych komputerach można było pograć w dawne gry jak: packman, mario, pinball i tego typu podobne. Miałyśmy super zabawę, za to w całym muzeum spędziłyśmy 3 godziny, chociaż nie jest ono bardzo duże. To miejsce było bezkonkurencyjnie najlepszym muzeum jakie odwiedziłyśmy, a zarazem ostatnim, jakie zobaczyłyśmy w Krakowie. Na tym kończyła się nasza wycieczka.

 Kto by pomyślał, że swój wymarzony samochód znajdę...w muzeum? Karoserie bym zostawiła, a w środku powymieniała

 

     Przez cały rok spędzony w Rzeszowie, narzekałam na komunikacje miejską i mówiłam, że ta w Krakowie na pewno jest dużo lepsza. Nic bardziej mylnego! W Krakowie na jednym skrzyżowaniu potrafią być cztery, a nawet osiem przystanków o tej samej nazwie (w Rzeszowie każdy przystanek ma swoja nazwę, aby się nie mylić). Często trzeba było robić przesiadki, z innego przystanku, więc trzeba było trochę dojść. Do tego z akademików AGH wcale nie jest tak blisko na przystanek, a w centrum ludzie nie wiedzą co to przejście dla pieszych. Chyba juz nigdy nie będę narzekać na komunikację miejską w Rzeszowie. Po raz pierwszy tez odkryłam, że Kraków stał się bardzo komercyjnym miastem. Nie jest dobry w sezonie turystycznym dla osób, którym przeszkadza tłum ludzi. Na rynku z kolei, szczególnie wieczorami, jest mnóstwo osób. Rozdają ulotki po pięć razy, zapraszają do restauracji albo sprzedają latające zabawki. To mi trochę zepsuło obraz o tym miejscu, ale z drugiej strony czego można się spodziewać. Jeśli chodzi o sam wyjazd, to jak najbardziej był udany.

Dopisek:

Niestety we wrześniu moja aktywność na blogu spadnie. Nie planuję też żadnych postów, a powodem tego jest to, że mam do zdania jeden ważny egzamin. Im bliżej, tym bardziej się denerwuje, staram się przysiąść do nauki, ale mam nadzieję, że zdam. Kto już spotkał się z anatomią, ten wie co to znaczy. Trzymajcie kciuki!